ProZ.com translation contests »
17th Translation Contest: "The Sounds of Silence" » English to Burmese

Competition in this pair is now closed, and the winning entry has been announced.

Discussion and feedback about the competition in this language pair may now be provided by visiting the "Discussion & feedback" page for this pair. Entries may also be individually discussed by clicking the "Discuss" link next to any listed entry.

Source text in English

A theme of the age, at least in the developed world, is that people crave silence and can find none. The roar of traffic, the ceaseless beep of phones, digital announcements in buses and trains, TV sets blaring even in empty offices, are an endless battery and distraction. The human race is exhausting itself with noise and longs for its opposite—whether in the wilds, on the wide ocean or in some retreat dedicated to stillness and concentration. Alain Corbin, a history professor, writes from his refuge in the Sorbonne, and Erling Kagge, a Norwegian explorer, from his memories of the wastes of Antarctica, where both have tried to escape.

And yet, as Mr Corbin points out in "A History of Silence", there is probably no more noise than there used to be. Before pneumatic tyres, city streets were full of the deafening clang of metal-rimmed wheels and horseshoes on stone. Before voluntary isolation on mobile phones, buses and trains rang with conversation. Newspaper-sellers did not leave their wares in a mute pile, but advertised them at top volume, as did vendors of cherries, violets and fresh mackerel. The theatre and the opera were a chaos of huzzahs and barracking. Even in the countryside, peasants sang as they drudged. They don’t sing now.

What has changed is not so much the level of noise, which previous centuries also complained about, but the level of distraction, which occupies the space that silence might invade. There looms another paradox, because when it does invade—in the depths of a pine forest, in the naked desert, in a suddenly vacated room—it often proves unnerving rather than welcome. Dread creeps in; the ear instinctively fastens on anything, whether fire-hiss or bird call or susurrus of leaves, that will save it from this unknown emptiness. People want silence, but not that much.

The winning entry has been announced in this pair.

There were 3 entries submitted in this pair during the submission phase. The winning entry was determined based on finals round voting by peers.

Competition in this pair is now closed.

Entries (3 total) — Expand all entries

တိုးတက်နေတဲ့ ယနေ့လိုခေတ်ကြီးထဲမှာ ခေတ်ရဲ့ပြယုဂ်တစ်ခုအရ လူတွေက တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုကို တောင့်တကြပေမဲ့ ဘာတစ်ခုကိုမတွေ့ရှိနိုင်ကြပါ။ ကားတွေ ဝေါကနဲဖြတ်သွားသံ၊ ဖုန်းတွေ တပီပီနဲ့အဆက်မပြတ်မြည်သံ၊ ဘတ်စ်ကားတွေ နဲ့ ရထားတွေထဲမှာ ဒစ်ဂျစ်တယ်စက်ရဲ့ကြော်ငြာသံ၊ လူမရှိတဲ့ ရုံးခန်းထဲမှာတောင် တီဗွီတွေ တရှဲရှဲမြည်သံတွေက မကုန်ခန်းတဲ့ဘက်ထရီတစ်ခု နဲ့ အာရုံနှောင့်မှုတွေပဲ ဖြစ်တယ်။ လူသားမျိုးနွယ်က ကိုယ့်ကိုကိုယ် အသံတွေနဲ့ အားအင်ကုန်ခန်းစေပြီး ဒါရဲ့ဆန့်ကျင်ဖက်ကို တောင့်တမျှော်မှန်းကြတယ် - လေထဲမှာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ကျယ်ပြောတဲ့ သမုဒ္ဒရာပြင်ပေါ်မှာဖြစ်ဖြစ် ဒါမှမဟုတ် ငြိမ်ဆိမ်ပြီး အာရုံစူးစိုက်ဖို့ အထူးမြှုပ်နှံတဲ့ အနားယူစရာနေရာတချို့မှာပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။ သမိုင်းဘာသာရပ် ပရော်ဖတ်ဆာတစ်ဉီးဖြစ်တဲ့ အယ်လိန်း ကော်ရ်ဘင် (Alain Corbin) က ဆော်ဘုန်း (Sorbonne) မှာရှိတဲ့ ခိုလှုံတဲ့နေရာမှာ စာတွေရေးပြီး၊ နော်ဝေက စူးစမ်းရှာဖွေသူ အာရ်လင်း ကေးဂဲ (Erling Kagge) က အန္တာတိကမှာရှိတဲ့ အသုံးမချတဲ့မြေများက သူ့ရဲ့အမှတ်ရစရာတွေကနေ စာတွေရေးသားတယ်၊ ဒီနေရာဆီကို သူတို့နှစ်ဉီးလုံး လွတ်မြောက်ထွက်ပြေးဖို့ကြိုးစားခဲ့ကြတယ်။

ပြီးတော့ မစ္စတာကော်ရ်ဘင်က "တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုရဲ့ သမိုင်းတစ်ခု" ထဲမှာ လက်ညှိုးထိုးပြခဲ့သလိုပဲ ရှိနေကျထက်မပိုတဲ့ အသံတွေပဲရှိဖို့ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ လေထိုးတိုင်ယာတွေမပေါ်ခင် သတ္တုနှုတ်ခမ်းသတ်ဘီးတွေ နဲ့ မြင်းခွာတွေ ကျောက်တုံးပေါ်မှာရိုက်ခတ်သံတွေနဲ့ မြို့လမ်းမတွေပေါ်မှာ နားကွဲလောက်စရာ ပြည့်နေခဲ့တယ်။ မိုဘိုင်းဖုန်းတွေနဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သီးသန့်မခွဲခြားခင်တုန်းက ဘတ်စ်ကားတွေနဲ့ ရထားတွေဟာ စကားပြောသံတွေညံနေခဲ့တယ်။ သတင်းစာရောင်းသမားတွေက သူတို့ရဲ့ပစ္စည်းတွေကို တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ဘယ်တော့မှ အပုံလိုက်မချခဲ့ဘူး၊ ဒါပေမယ့် လမ်းဘေးက ချယ်ရီသီးတွေ၊ ဗွိုင်အိုလက်ပန်းတွေ၊ ဂုံးလတ်လတ်ဆတ်ဆတ် အရောင်းသမားတွေလုပ်သလိုပဲ အသံကုန်အော်ပြီး ကြော်ငြာကြတယ်။ သီရေတာတွေနဲံ အော်ပရာရုံတွေက လူခေါ်သံတွေ၊ အော်ဟစ်ဝေဖန်သံတွေနဲ့ ရှုတ်ရှက်ခတ်နေခဲ့တာပဲ။ တောရွာတွေမှာတောင် လယ်သမားတွေက ငြီးငွေ့စရာအလုပ်တွေကို တကုပ်ကုပ်လုပ်နေရင်း သီချင်းညည်းဆိုကြသေးတယ်။ အခုဆို သူတို့တွေ သီချင်းမဆိုကြတော့ဘူး။

ဘာကပြောင်းလဲသွားတာလဲဆိုတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ရာစုနှစ်တွေတုန်းကလည်း မကျေမနပ်နဲ့စောဒကတက်ခဲ့ကြတဲ့ အသံမပမာဏကြောင့်သိပ်မဟုတ်လှပဲ တိတ်တိတ်ငြိမ်သက်မှု ဝင်ရောက်လာတော့မယ့် နေရာကိုဖြည့်ဝင်လာတဲ့ အာရုံနှောင့်မှု ပမာဏပဲဖြစ်တယ်။ ဒီမှာ တခြားဝိရောဓိတစ်ခုက ပုံသဏ္ဍာန်ပေါ်လာတယ်၊ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ တကယ်လို့သာ - နက်ရှိုင်းတဲ့ ထင်းရှူးတောတစ်ခုထဲ၊ ဘာမှမရှိတဲ့ ကန္တရာထဲ၊ ရုတ်တရက်လူတွေထွက်ခွာသွားတဲ့ အခန်းတစ်ခုထဲ - ကို တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုကဝင်ရောက်ခဲ့ရင် လက်ကမ်းကြိုဆိုသလိုထက် စိတ်အာရုံပျက်ပြားမှုတွေ ပိုဖြစ်စေတာကို မကြာမကြာပဲသက်သေပြနိုင်တယ်။ စိုးရိမ်ထိတ်လန့်စရာက တွားဝင်လာတယ်၊ မီးတရှဲရှဲလောင်သံ၊ ဒါမှမဟုတ် ငှက်တွေအချင်းချင်းခေါ်သံ၊ ဒါမှမဟုတ် သစ်ရွက်တွေတိုးတိုးမြည်သံတွေလို ဘယ်လိုအသံတစ်ခုခုမဆိုကို နားက အလိုလိုငြိတွယ်သွားပြီး ဒါက ဘာမှန်းမသိတဲ့ ဒီလိုဟင်းလင်းပြင်ထဲကနေ ကယ်တင်သလိုဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။ လူတွေက တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုကို လိုလားပေမယ့် သိပ်အများကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။
Entry #23267 — Discuss 0 — Variant: Not specified
Winner
Voting points1st2nd3rd
286 x41 x22 x1
Entry tagging:
  • No "like" tags
အနည္းဆံုးအားျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးျဖစ္သည့္ကမၻာ၌ပင္ မ်က္ေမွာက္ကာလ၏ အေနအထားတစ္ရပ္မွာ လူမ်ားအေနျဖင့္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈကို ေတာင္းတၾကၿပီး မည္သည့္ဆိတ္ၿငိမ္မႈကိုမွ် မရရွိႏုိင္ၾကပါ။ ယာဥ္အသြားအလာဆူညံသံ၊ မရပ္ဆိုင္းႏိုင္ေလာက္သည့္ ဖုန္းျမည္သံမ်ား၊ ဘတ္စ္ကားမ်ားႏွင့္မီးရထားမ်ားေပၚ၌ ဒီဂ်စ္တဲလ္အသံထုတ္လႊင့္ ေၾကညာခ်က္မ်ား၊ ဟာလင္းေနသည့္ ရံုးခန္းမ်ား၌ပင္ ရုပ္ျမင္သံၾကားစက္မ်ား၏ ဆူညံသံမ်ားတို႔မွာ ဆံုးခန္းမတိုင္ေတာ့သည့္ ႏွိပ္ကြပ္မႈႏွင့္ စိတ္အာရံုေျပာင္းလဲမႈတို႔ျဖစ္ၾကပါသည္။ လူသားတို႔သည္ ဆူညံသံတို႔ျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ပင္းပန္းႏြမ္းနယ္လ်က္ရွိၾကၿပီး ဆူညံျခင္း၏ ဆန္႔က်က္ဘက္ကို လိုလားေတာင္းတၾကသည္။ ဆိတ္ၿငိမ္မႈႏွင့္ စိတ္အာရံုျပဳမႈကို ရရွိေစရန္အတြက္ ေတာႀကီးမ်က္မည္းမ်ား၌ျဖစ္ေစ၊ အေျပာက်ယ္သည့္ သမုဒၵရာတြင္း၌ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ အျခားေသာ စံျမန္းရာေနရာ၌ျဖစ္ေစ လိုလားၾကသည္။ သမိုင္းပါေမာကၡ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ Alain Corbin သည္ Sorbonne ေဒသ၌ သူ၏ခိုလႈံရာေနရာမွ ေရးသားလိုက္သည္၊ ၎အျပင္ ေနာ္ေဝးႏိုင္ငံသား နယ္သစ္ စူးစမ္းရွာေဖြသူတစ္ဦးျဖစ္သူ Erling Kagge သည္ ေတာင္ဝင္ရိုးစြန္း အခ်ည္းႏွီးနယ္ေျမကို အမွတ္ရေနရင္းမွ ေရးသားလိုက္သည္၊ သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုးသည္ ထိုေနရာမ်ား၌ေန၍ ဆူညံသံမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါသည္။

Mr. Corbin က “တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈသမိုင္း” တြင္ ေထာက္ျပထားသည့္အတိုင္း ယခုတိုင္ ဆူညံသံမွာ ယခင္ ရွိခဲ့သည္ထက္ ေသခ်ာသေလာက္ ပို၍မဆူညံပါ။ ေလထိုးရေသာ ကားဘီးတာယာ မေပၚေပါက္ခင္က ၿမိဳ႕တြင္းလမ္းမ်ားမွာ ေက်ာက္တံုးေပၚနင္းသြားသည့္ သံထည္ရစ္ပတ္ထားေသာ ဘီးမ်ားႏွင့္ျမင္းခြာမ်ားတို႔၏ နားပင္းႏိုင္ေလာက္ေသာ ဂေလာင္ခနဲျမည္သံမ်ား ျပည့္နက္ေနခဲ့ပါသည္။ မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ားကို မိမိသေဘာအေလ်ာက္ မပိတ္ထားမီ ဘတ္စ္ကားမ်ားႏွင့္မီးရထားမ်ားမွာ စကားေျပာသံမ်ားျဖင့္ ျမည္ဟီးခဲ့သည္။ သတင္းစာေရာင္းခ်သူမ်ားမွာ ၎တို႔၏သတင္းစာမ်ားကို တိတ္တဆိတ္ ပံုခ်ထားခဲ့သည္မဟုတ္ဘဲ သံကုန္ဟစ္ၿပီး သတင္းစာမ်ားကို ေၾကာ္ညာခဲ့ၾကသည္၊ ခ်ယ္ရီသီးမ်ား၊ နီလာပန္းမ်ားႏွင့္ လတ္ဆတ္ေသာ မက္ကရယ္ငါး ေရာင္းခ်သူမ်ား ေအာ္ဟစ္သည့္အတိုင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဇာတ္ပြဲရံုႏွင့္ ေအာ္ပရာဇာတ္ရံုတို႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာ္ဟစ္သံမ်ားႏွင့္ ေအာ္ဟစ္ေဝဖန္သံမ်ားျဖင့္ ပရမ္းပတာျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ေက်းလက္ေဒသတြင္ပင္လွ်င္ လယ္သမားမ်ားမွာ သူတို႔အလုပ္လုပ္ခဲ့ရင္း ေတးသံသီဆိုခဲ့ၾကသည္။ ယခု သူတို႔ ေတးသံမသီဆိုၾကေတာ့ပါ။

လြန္ခဲ့သည့္ ရာစုႏွစ္မ်ားကလည္း အျပစ္တင္ေဝဖန္ခဲ့သည့္ ေျပာင္းလဲခဲ့ေသာအရာမွာ အလြန္ဆူညံလြန္းသည့္ ဆူညံသံ အဆင့္အေနအထားမဟုတ္ဘဲ၊ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈက ေရာက္ရွိေနႏိုင္ဖြယ္ရွိသည့္ေနရာ၌ အစားထိုးဝင္ေရာက္လာသည့္ စိတ္အာရံုေျပာင္းလဲမႈ အဆင့္အေနအထားျဖစ္ပါသည္။ နက္ရိႈင္းသည့္ ထင္ရူးေတာအတြင္း၊ ေျပာင္သလင္းသဲကႏၱာရအတြင္း၊ ရုတ္တရက္ ဟာသလင္းျဖစ္သြားသည့္ အခန္းအတြင္း တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈက ေနရာယူလိုက္သည့္အခါ- ၎ကို မ်ားေသာအားျဖင့္ ႀကိဳဆိုလက္ခံရမည့္အစား မခ်င့္မရဲခံစားမႈကို ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ စိုးရိမ္ပူပန္မႈ ျဖစ္ေပၚလာသည္- နားကအလိုအေလ်ာက္ တစ္ခုခုအေပၚ နားစြင့္လာသည္၊ မီးစြဲသံလား သို႔မဟုတ္ ငွက္ေတးၾကဴးသံလား သို႔မဟုတ္ သစ္ရြက္မ်ားေၾကြသံလား၊ ၎အသံမ်ားမွာ ဤမေရရာသည့္ ဟာလင္းေနမႈမွ ေက်ာ္လြန္ေပးမည္ျဖစ္ပါသည္။

လူမ်ားသည္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈကို လိုလားၾကေသာ္လည္း ထိုမွ်ေလာက္ အလြန္မ်ားမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။
Entry #22364 — Discuss 0 — Variant: Not specified
Voting points1st2nd3rd
212 x44 x25 x1
Entry tagging:
  • No "like" tags
မျက်မှောက္်ခေတ်၏ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်၊ အနည်းဆုံး တိုးတက်နေသောကမ္ဘာ ြကီးတွင် လူများသည် ဆိတ်ြငိမ်မှုကို လိုချင်တပ်မက်သော်လည်း ရှာဖွေမရနိုင်ပေ။ ကားလမ်းများ၏ ဆူညံသံ၊ မရပ်မနားတစီစီမည်နေသော ဖုန်းသံများ၊ ဘတ်စကားများ ရထားများတွင် ဒီဂျီတဲလ် ကြေညာချင်းများ။ ဘယ်သူမျှ မရှိသော ရုံးများတွင်ပင် မည်ဟီးနေသော တီဗွီ ရုပ်ြမင်သံြကားစက်များ၊ သည် မြပီးဆုံးနိုငသော ဆက်တိုက် ြဖစ်နေပြီး အနှောက်အယှက်များြဖစ်ြကသည်။ လူသားများသည် အသံဘလံများြဖင် မိမိကိုယ်မိမိ မောပန်းအားကုန်နေစေကာ ေတာ္ေတာင္္်ထဲမှာပြဲဖစ်ြဖစ် ပင်လယ်ြပင်ြကိးထဲမှာပြဲဖစ်ြဖစ် ဒါမှမဟုတ် ဆိတ်ြငိမ်တည်ြငိမ်မှုနှင့် သမာဓိအာရုံစိုက်မှုတို ့ကို အဓိကထားသော ဆိတ်ြငိမ်နားနေရာ္ကန်း​ြေဖနေရာတွင်ပြဲဖစ်ြဖစ် ဆန့်ကျင်ဖက်ကို တောင့်တနေပေသည်။ သမုိင္်းပါမောက္ခ Alain Corbin သည္် သူ၏ခိုကိုးရာ Sorbonne မှ ၎င်း။ နော်ဝေမှ စွန့်စားရှာဖွေသူ Erling Kagge သူ၏ အင်တာတစ်ကာ မြေလျှာြကိးမှ မှတ်တမ်းများမှ ထုတ်နှုတ်ရေးသားခဲြ့ကညသည်။နှစ်းဦးလေုံး ဆိတ်ြငိမ်ရာသို့ ထွက်ပြေးရန်ြကိုးပ မ်းခဲြ့ကသည်။

သို ့ပေသော်လည်း မစ္စတာကိုဘန်းထောက်ြပခဲ့သည်မှာ- ဆိတ်ြငိမ်မှု၏သမု်င်းတွင် ထောက်ပြခဲ့သည်မှာ- ယခင်ရှိတဲ ့ဆူညံသံထက် ပိုတဲ့ဆူညံသံ မရှိလောက်ဖူး။ လေဖြည့်တာရာများမပေါ်ခင်ခေတ်က သံကွတ်ဘီးများ၏ နားကွဲဖွယ်အသံများနှင့် မြင်းခွာ်နှင့် ကျောက်လမ်း ရိုက်သံများြဖင့် ြမိ့များသည် နားကွဲဖွယ်ဆူညံခဲြ့ကသည်။ လက်ကိုင်ဖုန်းများတွင် မိမိသဘောအရခွြဲခင်းမတိုင်မီက ဘတ်စကားများ ရထားများပေါ်တွင် ဖုန်းပြောသံများဆူညံနေသည်။ သတင်းရောင်းသူများသသည် ဆိတ်ြငိမ်စွာ ပုံချြခင်းမပြုပဲ ချယ်ရီ၊ ဝိုင်းအိုလက်ပတ်နျင့် မက်ကရဲ်ာငါးရောင်ူသူများနည်းတူ အသံကုန် အော်ဟစ်ရောင်းချခဲြ့ကညသည်။ ဇာတ်ရုံ ြပဇာတ်ရုံများတွင် လူများြကိတ်ြကိတ်တိုး ဝှေ့ခဲြ့ကသည်။ ြမိြု့ပင်ရွာချေများတွင်ပင် တောင်ယာသမါးများသည် ပင်ပန်းြကီးစွာအလုပ်လုပ်ရင်း သိချာင်းများဆိုခဲြ့ကသည်။ ယခုသူတို ့မဆိုတော့်။

ပြောင်းလဲတာက၊ ယခင်ရာစုန်ှစ်များကလည်း ညီးခဲ့တဲ့ အသံဗလံ၏ ထုထည်ကို ဒီလောက်မဟုတ်၊ ဆိတ်ြငိမ်ရမည့်အချိန်အကွက်နေရာယူနိုင်သည့် နေရာတွင် ဆွဲဆောင်မှု နှောက်ယှက်မှု အဆင့်ြဖစ်သည်။ နောက်ထပ် ဒီွဟ တစ်ခုလျဣ်းြခုံထားသေးသ ည်။ အဘယ်​ြေကာင့်ဆိုသော် ဆိတ်ြငိမ်မှသည် နေရာဝင်ယူလာလျှင် - ထူရှူးပင်တောအုပ်အတွင်း (သ) တလင်းြပင် ​ြေပာင် သဲက္မဎာရ တွင် ၊ ရုတ်တရက်လူ ့မရှိတော့်သည့်အခန်း ယင်းအ​ြေခအနေမျုးတွင် ြကိုဆိုမျုထက် ကျောချမ်းစေမှုကိ ပိုသည်။ ကြောက်ရွံ ထိတ်လန့်မှုသည် စိမ်းဝင်လာြပီး၊ နားသည်အလိုအလျောက် ြကးသမျှကို စူးစိုက်နာ​ေးထာင်သည် - မီးမွှေးသံသို ့မဟုတ် ငျက်ခေါ်သံ (သ )သစ်ရါက် လျုပ်ရိုက်သံ အပေါ် မသိရျသာဟာလာဟင်းမှုမှ ကင်းဝေးရန် အြကးားအာရုံစိုက်လာမည်။ လူများသည် ဆိတ်ြငိမ်မှုကို လိုလားသည် သို ့သောအလွန်အမင်းတော့်မဟုတ်။အတု်ိင်းအတာတစ်ခုအထိပဲ၊
Entry #23041 — Discuss 0 — Variant: Not specified
Voting points1st2nd3rd
253 x45 x23 x1
Entry tagging:
  • No "like" tags